Ang kahirapan ng isang bansa ay isang dahilan kaya marami sa
mga kabataan ang hindi nakakapag-aral. Paano mag-aaral ang isang bata kung
walang trabaho ang kanyang mga magulang? O kung meron man ay kulang at sapat
lang para sa pagkain. Nakakalungkot makita na imbes na nasa loob ng paaralan
ang isang bata, siya ay nakikita mo na lumalaboy lang sa lansangan.
Anong
kinabukasan ang naghihintay sa isang batang hindi man lang nakapag-aral? May
liwanag ba ang bukas para sa kanya? Mahalaga ang edukasyon. Kung ikaw ay
nakapagaral mas may tsansa na maganda ang hinaharap. Ang edukasyon ay isang
karapatan, tulad ng pagkakaroon ng pangalan, tulad ng pagkakaroon ng
matitirhan. Ito ay magbibigay ng karunungan, kaalaman, ng talino na magiging
sandata mo sa pakikipaglaban sa mga pagsubok ng buhay. Ito ang nagsisilbing
pag-asa ng bawat mamamayan upang maisakatuparan nila ang kanilang pangarap sa
buhay.
May
responsibilidad ang pamahalaan na gawing abot-kamay para sa mga mahihirap ang
edukasyon. Dapat maglaan ng pondo para gastusin sa pag-aaral ng mga walang
kakayahan para dito. Isakatuparan ang mura o libreng pag-aaral pero may kalidad
para sa mga mahihirap.
